Bijstandsblog 6: Krijgen we de Participatiewet ooit in balans?

Mijn eerste advies is dat er meer aandacht moet komen voor mensen die langdurig parttime werken in de bijstand. Het is niet voor iedereen mogelijk om fulltime te werken, of genoeg te verdienen met hun parttime werk om uit de bijstand te komen. Dus richt je niet alleen op dat werken stimuleert om uit de bijstand te komen. Maar betaald werken is sowieso goed voor je, als het haalbaar is. Ieder uurtje dat je betaald werk verricht is meegenomen.

Het is echt onacceptabel dat mensen in de financiële problemen komen door de inkomensverrekening. Je moet kunnen zien en volgen wat er met die ene euro gebeurt. Nu lijkt het echt vaak een of andere gokmachine. Je gooit er een euro in aan de bovenkant, maar je weet nooit wat eruit komt.

Ik heb 10 jaar last gehad van gigantische schommelingen in inkomen toen ik in de bijstand zat. Dit kostte heel veel tijd en onnodige stress en had een onzeker bestaan tot gevolg. Mijn grootste frustratie hierin was dat het niet te volgen was wat er precies gebeurde in de inkomensverrekening.

In het nieuwe beleid wordt een mogelijkheid gegeven voor automatische inkomensverrekening. Maar zorg dat het mogelijk blijft dat er gecontroleerd kan worden wat er gebeurt en of het goed gebeurt. Automatisch kan ook goed automatisch verkeerd gaan.

Een van de grote struikelblokken van de Participatiewet is dat hij te streng is. Maar ook dat er voor elk onderdeel, elk radartje steeds een aparte oplossing wordt gevonden. Hierdoor zakt het geheel dus in elkaar omdat het voor niemand meer te begrijpen is wat er gebeurt. En op welke regeling je recht hebt. Bovendien is een mens geen onderdeel. Ik heb in mijn bijstandsperiode wel 20 keer te horen gekregen dat ik niet in een hokje val. Dat is niet het probleem van de mensen maar het probleem van een ingewikkelde en versplinterde wet. Goed dat er meer aandacht is voor maatwerk en om af te wijken van de regels. Maar maatwerk lost een gammele wet niet op. En het is zwaar oneerlijk dat de regels anders zijn in iedere gemeente. Dat maakt het allemaal erg onoverzichtelijk. Het wordt een houtje touwtje constructie.

Niemand wil van regeling naar regeling gaan. De inflatie blijft nog steeds te hoog is en de bijstand te laag. Als jij vragen hebt hierover of ideeën om de participatiewet te verbeteren deel ze vooral. 
Samen zijn we namelijk in staat om het beleid te veranderen, dit is dus je kans!
Blijf ook bij ons je verhalen delen, alsjeblieft! Dat kan hieronder.

Jenna

Ik ben Jenna, heb een lichamelijke beperking en heb 10 jaar in de bijstand gezeten. Ik deel mijn ervaringen en die van anderen in deze blogs. Wil je jouw ervaring met de bijstand delen? Dat kan. Onderaan elke blog vind je een mogelijkheid om aan Hetgaatovermij van de LCR (en aan mij) een reactie te sturen. Alle verhalen worden verzameld, anoniem gemaakt om zo verandering in jouw situatie en die van anderen in de bijstand brengen.