We hebben voor mijn bijstandsblog mensen opgeroepen om hun verhaal te delen en dat is gebeurd! Er zijn veel verschillende reacties binnengekomen waar ik elke keer weer van schrik. Iedereen heeft haar of zijn eigen verhaal, maar het valt me op dat heel veel mensen stress en onzekerheid noemen.
Nou weet ik dat natuurlijk wel, maar ik vind het een serieus probleem als je zoveel ellende tegenkomt als je gewoon om hulp vraagt. Afgelopen week was er ook een uitzending bij Pakhuis de Zwijger waar mensen niet durfden te komen omdat ze bang zijn dat de gemeente hen nog ooit terugpakt als zij er weer een beroep op moeten doen.
Ik kijk de reacties door en zie er een van iemand die in de bijstand zit in een uitzichtloze situatie. Deze man heeft verschillende psychische problemen en vindt zelf dat hij in de Wajong thuishoort omdat hij echt niet kan werken. Hij komt niet in de Wajong en blijft in de Participatiewet. Hij zit klem.
Waar hebben we dat eerder gehoord? Mensen die geen fatsoenlijke en eerlijke toekomst kunnen opbouwen en al veel energie kwijt zijn om zichzelf overeind te houden.
Hij mag niet te veel sparen, hij mag niets erven, mag wel een beetje bijverdienen voor een jaar maar vooral niet te lang en dan moet hij dat allemaal weer opgeven. Vervolgens krijgt hij minder uitkering, gaat zijn toeslag ook mee omlaag of omhoog (als hij niets verdient). Hij kan, als hij dat zou willen, niet samenwonen of een relatie hebben. De angst zit erin dat er dan nog meer controles komen of dat hij zijn uitkering kwijtraakt.
‘Ik zou graag zien dat deze wet zo snel mogelijk verandert en het een eerlijk vangnet wordt voor alle mensen die geen kant op kunnen. Dit mag en moet niet kunnen in Nederland.’
Hij zegt dat hij vindt dat dit op een soort toeslagaffaire lijkt. Zijn laatste oproep? Alsjeblieft, help ons! Wij zitten gevangen in de bijstand.
Ik hoor best vaak ervaringen, maar soms zit er iets tussen waar ik echt verdrietig van word. Dat was dit verhaal. De wanhoop van sommige mensen komt door het scherm van mijn laptop heen. Ik hoop dat hij volhoudt en ik hoop echt dat er iets verandert.
Blijf ook bij ons je verhalen delen, alsjeblieft! Dat kan hieronder.
Jenna
Ik ben Jenna, heb een lichamelijke beperking en heb 10 jaar in de bijstand gezeten. Ik deel mijn ervaringen en die van anderen in deze blogs. Wil je jouw ervaring met de bijstand delen? Dat kan. Onderaan elke blog vind je een mogelijkheid om aan Hetgaatovermij van de LCR (en aan mij) een reactie te sturen. Alle verhalen worden verzameld, anoniem gemaakt om zo verandering in jouw situatie en die van anderen in de bijstand brengen.
Jouw stem helpt om aandacht te krijgen. Dus zorg dat iedereen die kan horen.